λίγη κουλτούρα δεν βλάπτει.........

Πάμε θέατρο!

Μιλάμε για παραστάσεις που παίχθηκαν ή παίζονται....



Φον Δημητράκης του Δημήτρη Ψαθά, θέατρο Μουσούρη

Μια παράσταση επίκαιρη περισσότερο από ποτέ, που πραγματεύεται το θέμα της εξουσίας! Με όπλο τη σάτιρα αποτυπώνεται και καυτηριάζεται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο η πραγματικότητα σήμερα μέσα από την παρουσίαση της καθημερινότητας ενός ανθρώπου παθιασμένου για την εξουσία στην κοινωνία της Ελλάδας κατά τον Β παγκόσμιο πόλεμο. Η εξουσία κάνει τον άνθρωπο αυτό να απαρνηθεί την ίδια του την οικογένεια και τελικά να χάσει κάθε ίχνος αξιοπρέπειας. Τη συνιστώ ανεπιφύλακτα....

Μαρία Τσιώλη-Κουτσουρά


Κάθε Πέμπτη Κύριε Γκρην, του Τζεφ Μπόρον, θέατρο Άνεσις

Το έργο αναφέρεται στη μοναξιά και στις σχέσεις που μπορούν να αναπτυχθούν ανάμεσα σε δύο διαφορετικές γενιές ανθρώπων. Κυρίως όμως εμπεριέχει κριτική στον ρατσισμό και συγκεκριμένα στο φυλετικό και τον κοινωνικό. Θύτες και θύματα του ρατσισμού είναι οι δύο πρωταγωνιστές του έργου, οι οποίοι αναγκάζονται να συμβιώσουν και να μοιραστούν τη μοναξιά, την απόρριψη και τη διαφορετικότητά τους. Συγκεκριμένα το έργο δείχνει έναν άνθρωπο γεμάτο προκαταλήψεις και στερεότυπα, ο οποίος καταφέρνει να τα ξεπεράσει, γίνεται έτσι ευτυχισμένος και καταφέρνει να βγει από την απομόνωσή του.

Μαρία Τσιώλη-Κουτσουρά


Μίκης Θεοδωράκης: Ποιος τη ζωή μου...

                                                                            σε σενάριο και σκηνοθεσία του Θέμη Μουμουλίδη

Η παράσταση αυτή, που ανέβηκε στο θέατρο Badminton από 26 Οκτωβρίου μέχρι και 4 Νοεμβρίου του 2013, συνδύαζε με έναν μοναδικό τρόπο την αφήγηση-διάλογο με τα τραγούδια, τη μουσική και τον χορό, καταφέρνοντας να συγκινήσει και, γενικότερα, να συνεπάρει τον θεατή.

Με το χτύπημα του 3ου κουδουνιού και το άνοιγμα της αυλαίας ξεκίνησε η «ξενάγηση» του θεατή στη ζωή του Μίκη Θεοδωράκη. Η ιστορία είχε αφετηρία της τη Χίο, τον τόπο που γεννήθηκε ο μεγάλος μουσουργός, το 1925. Παρέχονταν πλήθος πληροφοριών που αφορούσαν στη βιογραφία του μεγάλου μουσικοσυνθέτη. Η μητέρα του ήταν πρόσφυγας και ο πατέρας του κρητικός. Ο πατέρας, όντας δημόσιος υπάλληλος, έπαιρνε συχνές μεταθέσεις με αποτέλεσμα να βρίσκονται σε μια διαρκή μετακίνηση από πόλη σε πόλη: από τη Χίο στο Αργοστόλι, από κει στην Πάτρα, στον Πύργο, στα Γιάννενα, στην Κεφαλονιά, και στην Τρίπολη όπου, έφηβος πια, βίωσε την κατοχή. Σε μια διαδήλωση συνελήφθη και διέφυγε στην Αθήνα όπου αγωνίστηκε κατά των Γερμανών, ενώ, παράλληλα, σπούδαζε στο Ωδείο. Στον εμφύλιο καταδιώχθηκε από την αστυνομία και εξορίστηκε στην Ικαρία και τη Μακρόνησο. Παρά τη αγωνιστική του διάθεση, κατάφερε να αποφοιτήσει από το ωδείο και, στη συνέχεια, με υποτροφία να πάει στο Παρίσι για μεταπτυχιακό το 1954, όπου και δημιούργησε μερικά από τα πιο σημαντικά του έργα. Ακολούθησε η επιστροφή στην Ελλάδα όπου διαδραμάτισε έναν σημαντικό ρόλο στην πολιτιστική ζωή, συνεργαζόμενος με σπουδαίους δημιουργούς και καλλιτέχνες, όπως Γ. Ρίτσος, Μ. Φαραντούρη.

Η παράσταση ανάδειξε την ικανότητα του μουσικοσυνθέτη να μετατρέπει τη μουσική σε ένα μέσο αντίστασης και παρότρυνσης του λαού να αγωνιστεί για ένα καλύτερο μέλλον. Ο Μίκης Θεοδωράκης αποτελεί ουσιαστικά ένα κομμάτι της ελληνικής ιστορίας και, αναμφίβολα, μία παράσταση με θέμα τη ζωή του είναι απλά και μόνο για αυτό σημαντική!

Ματίνα Καρτσούνη


Και το Όσκαρ ... πάει.... 

Τα Όσκαρ ή, αλλιώς, τα Βραβεία της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου είναι τα σημαντικότερα κινηματογραφικά βραβεία. Όλοι ξέρουν πως αν ένας ηθοποιός, σκηνοθέτης ή σεναριογράφος ή μια ταινία κερδίσουν Όσκαρ αποκτά μια μοναδική φήμη! Ένα Όσκαρ είναι το όνειρο κάθε ηθοποιού! Το να κερδίσεις, άλλωστε, την αποδοχή της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών δεν είναι εύκολη υπόθεση.

Για την ιστορία, η πρώτη απονομή τους έγινε στις 16 Μαΐου του 1929 στο ξενοδοχείο «Ρούσβελτ» στο Χόλλυγουντ. Αυτός που πρώτος είχε την ιδέα για την καθιέρωση των Όσκαρ ήταν ο Λούις Μπ. Μάγερ, το 1927. Το γνωστό, μικρό, επιχρυσωμένο αγαλματίδιο των Oscars είναι από χαλκό και κασσίτερο, ζυγίζει 4 κιλά, έχει ύψος 34 εκ. και είναι δημιούργημα του Τζορτζ Στάνλεϋ.

Η βραδιά των Όσκαρ είναι η πιο φαντασμαγορική και λαμπερή βραδιά του Χόλλυγουντ. Όλοι οι προσκεκλημένοι περπατούν στο κόκκινο χαλί φορώντας εντυπωσιακές φορεσιές, δημιουργίες διάσημων σχεδιαστών μόδας. Στη συνέχεια, αφού αρχίσει η τελετή, οι παρουσιαστές, που, συνήθως, είναι γνωστά πρόσωπα του Χόλλυγουντ, αρχίζουν να λένε τις κατηγορίες των Όσκαρr και τις υποψηφιότητες. Αρκεί να σημειωθεί ότι στη φετινή απονομή η οικοδέσποινα Έλεν Ντε Τζενέρις πλαισιωνόταν από μια ομάδα σαράντα έξι παρουσιαστών, η πλειοψηφία των οποίων ήταν γνωστοί ηθοποιοί του Χόλλυγουντ!

Υπάρχουν πολλές κατηγορίες Όσκαρ, από τις οποίες οι σημαντικότερες είναι οι εξής : Καλύτερης ταινίας, Α΄ & Β΄ γυναικείου ρόλου, Α΄ & Β΄ ανδρικού ρόλου, καλύτερης σκηνοθεσίας, καλύτερου διασκευασμένου ή πρωτοτύπου σεναρίου, καλύτερου μοντάζ, καλύτερου πρωτότυπου τραγουδιού, καλύτερης ταινίας κινουμένων σχεδίων, καλύτερων οπτικών ή ηχητικών εφέ.

Τι λέτε να αναφέρουμε μερικές από τις ταινίες που έγραψαν ιστορία στον θεσμό των Όσκαρ; Η ταινία που απέσπασε τα περισσότερα Όσκαρ είναι ο «Τιτανικός» -συνολικά δώδεκα. Ακολουθεί ο «Μπεν Χουρ» και «Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών» με έντεκα, το «West Side Story» με δέκα. Στην φετινή 86η απονομή των Όσκαρ που πραγματοποιήθηκε στο Dolby Theatre στο Los Angeles τα περισσότερα Όσκαρ -συνολικά επτά- απέσπασε η ταινία «Gravity», ενώ το Όσκαρ καλύτερης ταινίας απονεμήθηκε στην ταινία «12 Χρόνια Σκλαβιάς».

Ματίνα Καρτσούνη

(Πηγές: https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%8C%CF%83%CE%BA%CE%B1%CF%81, https://www.newsbomb.gr/politismos/story/412002/oskar-2014-deite-live-ta-apotelesmata-tis-86is-teletis-ton-oskar)



Μουσικοφρένεια 


Το «ελληνικό αστικό» τραγούδι

Πρώτη φορά αρθρογράφος, σκέφτηκα να αναφερθώ στην ιστορία ενός είδους μουσικής που γνωρίζω καλά και μου αρέσει πάρα πολύ και που θέλω να πιστεύω πως εκφράζει την πλειοψηφία των Ελλήνων και όχι μόνο, το ρεμπέτικο τραγούδι.


Το ρεμπέτικο εμφανίστηκε στο τέλος του 19ου αιώνα και την τρίτη δεκαετία του 20ου αιώνα. Αναδείχθηκε από την εργατική τάξη στα λιμάνια του Πειραιά, της Θεσσαλονίκης, του Βόλου και της Πάτρας. Σχετικά με την ετυμολογία της λέξης έχουμε πάρα πολλές εκδοχές. Το 1910-1913 ρεμπέτικα τραγούδια απαντώνται για πρώτη φορά σε δίσκους γραμμοφώνου ηχογραφημένα στην Κωνσταντινούπολη και στη Σμύρνη. Η λέξη ρεμπέτικο καθιερώθηκε στη δεκαετία του `60 και περιλαμβάνει όλα τα αδέσποτα τραγούδια, τα σμυρνέικα, τα πολίτικα και τα μουρμούρικα. Αξίζει να σημειωθεί, ωστόσο, ότι οι ίδιοι οι ρεμπέτες, δηλαδή οι ερμηνευτές τους, τα ονόμαζαν απλά λαϊκά. Υποστηρίζεται ότι οι βάσεις του ρεμπέτικου ή του ελληνικού αστικού τραγουδιού, πρέπει να αναζητηθούν στην ελληνική παραδοσιακή μουσική και, ειδικότερα, στο δημοτικό και στο κλέφτικο τραγούδι. 

Ο Ηλίας Πετρόπουλος, μεγάλος μελετητής του ρεμπέτικου, τα χωρίζει σε 3 περιόδους. Πρώτη περίοδος 1922-32, κυριαρχούν τα σμυρνέικα. Δεύτερη περίοδος 1932-42 η ονομαζόμενη και κλασσική και τρίτη περίοδος 1942-52 η εποχή της μεγάλης διάδοσης και αποδοχής. Τα πρώτα ρεμπέτικα ακούγονται στην Αθήνα το 1834 από τις φυλακές του Μεντρεσέ τα λεγόμενα μουρμούρικα και στην πλατεία του Ψυρρή τα λεγόμενα σεβνταλίτικα και σε όλες τις εργατικές συνοικίες των σημαντικότερων πόλεων. Επίσης εμφανίζονται στον Πειραιά τα ρεμπέτικα τα λεγόμενα γιαλάδικα που πήραν το όνομά τους από το ΄΄γιάλα γιάλα, αμάν γιάλα κι άλελελι΄΄. Το 1922 με τη μικρασιατική καταστροφή οι Έλληνες πρόσφυγες φέρνουν μαζί με τις παραδόσεις τους τη θεματολογία του ρεμπέτικου - σμυρνέικου. Είναι την περίοδο αυτή που παρατηρείται μία μίξη τραγουδιών της Μικράς Ασίας, του Βοσπόρου και του αμανετζίδικου λαϊκού τραγουδιού. Το 1936, αρχικά επιβάλλεται λογοκρισία σε λέξεις, όπως «ναρκωτικά», «ντεκέδες», και, κατόπιν, τα ρεμπέτικα απαγορεύονται τελείως ως τουρκοειδή κατάλοιπα. Το ενδιαφέρον είναι ότι έναν χρόνο πριν, το 1935, και στην Τουρκία, απαγορεύτηκαν τα αμανετζίδικα τραγούδια θεωρούμενα ως κατάλοιπα ελληνικής μουσικής. Παρόλα αυτά κατά τον πόλεμο του 1940 γράφτηκαν τραγούδια για τον πόλεμο -τουλάχιστον μέχρι και το 1941 που οι δισκογραφικές έκλεισαν. Κατά τη διάρκεια της κλασικής περιόδου έχουμε κυκλοφορίες και ηχογραφήσεις τραγουδιών από λαϊκούς συνθέτες, όπως τον Μάρκο Βαμβακάρη, τον Στράτο Παγιουμτζή, τον Μπαγιαντέρα, τον Χατζηχρήστο, τον Τσιτσάνη, τον Χιώτη, τον Περπινιάδη, τη Ρόζα Εσκενάζη και πολλούς άλλους τραγουδιστές και συγκροτήματα από έγχορδα μπουζούκια, μπαγλαμάδες.

Μετά την απελευθέρωση αρχίζει το ρεμπέτικο να γίνεται αποδεκτό από όλο τον ελληνισμό. Κορυφαίος συνθέτης ο Βασίλης Τσιτσάνης. Το ρεμπέτικο γνωρίζει άνθηση και βγαίνει από το περιθώριο, ενώ νέοι τραγουδιστές, όπως η Σωτηρία Μπέλλου και ο Πρόδρομος Τσαουσάκης εμφανίζονται. Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του `50 η γνήσια μορφή του ρεμπέτικου δίνει την σκυτάλη στο αρχοντορεμπέτικο το οποίο τυγχάνει μεγαλύτερης αποδοχής. Μετέπειτα πηγαίνουμε στο λαϊκό τραγούδι όπου έχουμε τους γνωστούς καλλιτέχνες Ζακ Ιακωβίδη, Κώστα Καπνίση, Γιώργο Μουζάκη, Τάκη Μωράκη. Στη δεκαετία του `60 έχουμε μία αναβίωση του ρεμπέτικου τραγουδιού. Παλιές επιτυχίες επανακυκλοφορούν, μελέτες εκδίδονται, ενώ γίνονται και νέες ηχογραφήσεις.

Ο Μάνος Χατζηδάκις μιλά με κολακευτικά λόγια για το ρεμπέτικο, υποστηρίζοντας πως εκφράζει τους πόνους, τους καημούς, τους έρωτες και τους πόθους του λαού μας, κυρίως, της λαϊκής τάξης, αναφέρεται στα γλέντια και το κέφι και το ξεφάντωμα του λαού μας. Είναι χαρακτηριστική η δήλωση-ερώτησή του σε μια διάλεξή του για το ρεμπέτικο τραγούδι στις 31 Ιανουαρίου του 1949 στο Θέατρο Τέχνης : «Μπορεί κανείς να αφανταστεί ποτές, πως μια βραδιά κεφιού είναι δυνατόν να την καλύψει με την σονάτα 110 του Μπετόβεν;»!

Γιάννης Μαντασσάς


Τζαζ : η μουσική που υπερβαίνει τις διαφορές!

Ξέρετε ότι η Ουνέσκο έχει ανακηρύξει την 30η Απριλίου σε Παγκόσμια Ημέρα Τζαζ; Μην ανησυχείτε! Μέχρι πρόσφατα ούτε και εμείς το ξέραμε, και όταν το μάθαμε, αρχίσαμε να αναρωτιόμαστε το γιατί. Φανταστείτε την έκπληξή μας όταν πληροφορηθήκαμε ότι σκοπός του εορτασμού είναι να φωτίσει τον σπουδαίο ρόλο της τζαζ ως μορφή τέχνης και μέσο επικοινωνίας που υπερβαίνει τις διαφορές. Όπως σε όλα τα πράγματα η απάντηση μπορεί να δοθεί μέσα από μια ιστορική αναδρομή στο μουσικό αυτό είδος.

Δεν είναι τυχαίο ότι η τζαζ ήρθε, κατά κάποιον τρόπο, ως συνέπεια του διαχωρισμού των μαύρων από τους λευκούς στην Αμερική του 19ου αιώνα. Οι μουσικές καταβολές της τζαζ είναι αφρικάνικες και δυτικοευρωπαϊκές. Πιστεύεται ότι «γεννήθηκε» στη Νέα Ορλεάνη. «Πατέρες» της θεωρούνται μια γαλλόφωνη και ισπανόφωνη φυλή μορφωμένων, ως επί το πλείστον, μαύρων με καταγωγή από τις Δυτικές Ινδίες, οι Κρεολοί, καθώς και οι φτωχοί αφρικανικής καταγωγής μαύροι που ζούσαν στη Δυτική Νέα Ορλεάνη. Το Αμερικανικό κράτος με νομοθετική ρύθμιση ανάγκασε τους «μορφωμένους» Κρεολούς να εγκαταλείψουν τα προάστια των λευκών και να μετακινηθούν στη Δυτική Νέα Ορλεάνη όπου έπρεπε να συνυπάρξουν με τους μεροκαματιάρηδες μαύρους από την Αφρική που είχαν μια διαφορετική κουλτούρα.

Το είδος της μουσικής τζαζ εμφανίστηκε τον 19ο αιώνα και κορυφώθηκε τη δεκαετία του 1920. Είναι η εξέλιξη της λαϊκής αμερικάνικης μουσικής. Είναι αποτέλεσμα διάφορων μουσικών ειδών και αυτοσχεδιασμών. Πρόκειται για μια μουσική από μελωδικές παραλλαγές σε μία αρμονία, με έναν ρυθμικό παλμό. Σύμφωνα με μια δήλωση του συνθέτη και πιανίστα της τζαζ Τελόνιους Μονκ (1917-1982) «η τζαζ είναι ελευθερία».

Η ετυμολογία της λέξης τζαζ παραμένει ανεξιχνίαστη. Υπάρχουν διάφορες απόψεις. Ορισμένοι πιστεύουν ότι πήρε το όνομά της από τον χορευτή Jazmpo Brawn, ενώ άλλοι υποστηρίζουν ότι προέρχεται από τη συντόμευση του ονόματος κάποιου μουσικού Τσαρλς (Charles, chas, jass, jazz) ή Τσάσπερ ή από το γαλλικό ρήμα "zaser" που σημαίνει «φλυαρώ» από τους λευκούς της Νέας Ορλεάνης που μιλούσαν τότε γαλλικά.

Κύριο χαρακτηριστικό της τζαζ είναι πως τα όργανα χρησιμοποιούνται σαν ανθρώπινες φωνές. Οι δύο βασικές φόρμες που χρησιμοποιεί είναι τα μπλουζ και η μπαλάντα. Ο πρώτος δίσκος γραμμοφώνου με τζαζ μουσική ηχογραφήθηκε το 1917 από την ορχήστρα "Original Dixieland jazz band". Μετά το 1920 άρχισαν να εμφανίζονται μουσικά τζαζ συγκροτήματα και στην Ευρώπη.

Ιωάννης Μαντασάς

(ΠΗΓΗ: https://www.sansimera.gr/worldays/218, https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CE%B6%CE%B1%CE%B6 )


Τα τραγούδια του μουντιάλ

Μια και το Μουντιάλ είναι προ των πυλών από τη μουσική μας στήλη δεν μπορεί να λείπει και μια ιστορική αναδρομή στα τραγούδια του Μουντιάλ. Ναι και οι αθλητικές διοργανώσεις έχουν τα δικά τους τραγούδια που, πολλές φορές, αποκτούν περισσότερους φαν και από τους αγώνες! Πρώτο τραγούδι που ανέβηκε στα charts το «Copa de la Vida» με τον Ρίκι Μάρτιν γραμμένο για το Μουντιάλ της Γαλλίας.

Το τραγούδι του φετινού Μουντιάλ συμπεριλαμβάνεται στο άλμπουμ με τίτλο "One Love, One Rhythm: The Official 2014 FIFA", συμπαραγωγή της FIFA και της Sony Music.

Στο άλμπουμ θα συμπεριλαμβάνονται τραγούδια διάσημων καλλιτεχνών, όπως των Σακίρα, Ρίκι Μάρτιν, Santana, και Μπέμπελ Ζιλμπέρτο και, φυσικά, αναμένεται οι πωλήσεις του να χτυπήσουν κόκκινο!!

Το επίσημο άλμπουμ θα περιλαμβάνει τα εξής κομμάτια:

1. Pitbull feat. Jennifer Lopez & Claudia Leitte - We Are One (Ole Ola) (The Official 2014 FIFA World Cup TM Song)

2. Santana & Wyclef feat. Avicii & Alexandre Pires - Dar Um Jeito (We Will Find A Way) (The Official 2014 FIFA World Cup TM Anthem)

3. Arlindo Cruz - Tatu Bom De Bola (The Official 2014 FIFA World CupTM Mascot Song)

4. Ricky Martin - Vida (Spanglish Version)

5. David Correy - The World Is Ours

6. Psirico - Lepo Lepo

7. Sérgio Mendes & Carlinhos Brown - One Nation

8. Shakira - La La La (Brasil 2014) feat. Carlinhos Brown

9. The Isley Brothers - It's Your Thing (Studio Rio Version)

10. Bebel Gilberto and Lang Lang - Tico Tico

11. Adelén - Olé (Stadium Anthem Mix)

12. Magic! - This Is Our Time (Agora e'a nossa horra)

13. Baha Men - Night & Day (Carnival Mix)

14. Rodrigo Alexey feat. Preta Gil - Go, Gol

Όπως βλέπουμε, πέρα από το επίσημο τραγούδι, το Μουντιάλ αυτό, όπως και πολλά άλλα, έχει και τον δικό του επίσημο ύμνο το "Dar um Jeito (We Will Find a Way)" ερμηνευμένο από τον Carlos Santana. Επίσης μην ξεχάσουμε να αναφέρουμε και το επίσημο τραγούδι της μασκότ της διοργάνωσης το «Tatu Bom de Bola" με ερμηνευτή τον Arlindo Cruz.

Γιάννης Μαντασάς

(Πηγή: https://www.3pointmagazine.gr/Article.php?CatId=3&ArticleId=1054, https://www.FIFA.com)



Ένα έντυπο μας διηγείται!

Συνήθως αρκεί το ξεφύλλισμα ενός εντύπου για να αρχίσουμε μια σειρά από σχόλια του τύπου «Καλή προσπάθεια αλλά ....», «Κακή/καλή επιλογή χρωμάτων», «Ευρηματικό1» και πλήθος άλλα. Ίσως τα σχόλια μας να ήταν πολύ διαφορετικά αν γνωρίζαμε τη δουλειά, τον κόπο που βρίσκεται πίσω από ένα έντυπο! Και λόγω αντικειμένου, αλλά, και για τη δική σας και δική μας πληροφόρηση, επισκεφθήκαμε ένα ατελιέ γραφικών τεχνών στην καρδιά της Αθήνας, τη Βιβλιοσυνεργατική ΑΕΠΕΕ, και είδαμε τη διαδικασία από πρώτο χέρι!

Πέμπτη 30 Ιανουαρίου 2014 βρεθήκαμε στη Φειδίου 18, στο ατελιέ, δηλαδή στο τμήμα σχεδιασμού εντύπων όλων των ειδών ακόμα και ειδικών κατασκευών, της ανάπτυξης νέων προϊόντων και προεκτύπωσης, μιας εταρείας γραφικών τεχνών, της Βιβλιοσυνεργατικής ΑΕΠΕΕ. Αρκούσε ένα τηλεφώνημά μας για μια αξέχαστη περιήγηση στον εκπληκτικό και γεμάτο εκπλήξεις χώρο της έντυπης επικοινωνίας. «Ξεναγός» μας σε αυτό το μοναδικής εμπειρίας ταξίδι ο κύριος Αντώνης Αντωνόπουλος, τεχνικός σύμβουλος και υπεύθυνος διασφάλισης ποιότητας. Όπως μας ανάφερε ο κύριος Αντωνόπουλος, το έντυπο που φτάνει στα χέρια μας είναι αποτέλεσμα μιας μακράς διαδικασίας, αποτελούμενης από διαδοχικά στάδια.

Ο κ. Αντωνόπουλος μας εισαγάγει στον κόσμο της τυπογραφίας

Πρώτο στη σειρά το στάδιο της προεκτύπωσης, δηλαδή της διαδικασίας κατά την οποία το κείμενο και η εικόνα γίνεται μακέτα, σελίδα, αφίσα, τρίπτυχο, πολύπτυχο, βιβλίο και οτιδήποτε άλλο. Συνήθως, σε αυτό το στάδιο απαιτείται και η παρουσία ενός επιμελητή που θα διορθώσει το κείμενο ή ενός διορθωτή στην περίπτωση της εφημερίδας, αν και σήμερα στις εφημερίδες αυτό γίνεται από τον συντάκτη. Η διαδικασία της προεκτύπωσης ξεκινά με τη χρήση ενός Η/Υ, εξοπλισμένου με ειδικά επαγγελματικά προγράμματα, όπως το InDesign, δηλαδή ενός προγράμματος σχεδιασμού σελίδας, και το επαγγελματικό πρόγραμμα επεξεργασίας εικόνας (Photoshop). Ένα σπουδαίο εργαλείο είναι και η επαγγελματική έκδοση του pdf η οποία δίνει τη δυνατότητα να επεμβαίνει κάποιος σε αρχεία pdf.

Στο στάδιο αυτό δίνεται μεγάλη έμφαση στην εξασφάλιση μιας ομοιογένειας στο έντυπο. Για παράδειγμα δεν μπορούν να υπάρχουν σελίδες πολύ γεμάτες και άλλες που είναι άδειες. Γενικότερα, πρέπει να ακολουθούνται κάποιοι κανόνες, αν, και σε κάθε περίπτωση, μπορούμε να ξεφεύγουμε από αυτούς. Προϋπόθεση, ωστόσο, για κάτι τέτοιο είναι η καλή γνώση των κανόνων αυτών.

Βασικούς κανόνες που αφορούν στη διαμόρφωση της σελίδας και της μακέτας μας δίδαξε ο κύριος Κώστας Μουγγόπουλος, γραφίστας, που «έπαιξε» με κείμενα που του είχαμε δώσει, δείχνοντάς μας στην πράξη πώς ενώνεται το κείμενο και η εικόνα για να γίνει ένα έντυπο.

Ο κ. Μουγγόπουλος μας εξηγεί πώς το κείμενο μπορεί να «ζωντανέψει» στο έντυπο!

Ο κ. Μουγγόπουλος μας αιφνιδίασε ευχάριστα κάνοντας εφαρμογή της δημιουργίας μακέτας σε κείμενά μας

Επειδή η φωτογραφία παίζει μεγάλο ρόλο σε ένα έντυπο, καθώς αυτή τραβάει το μάτι, δίνεται, επίσης, μεγάλη έμφαση στην επεξεργασία των εικόνων. Η χρήση του Photoshop κάνει θαύματα. Τη χρήση του προγράμματος αυτού είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε από τον κύριο Μάρκο Κουκλάκη, Τεχνολόγο γραφικών τεχνών και εξειδικευμένο στην επεξεργασία εικόνας. Πειραματιστήκαμε στην επεξεργασία διαφόρων εικόνων, συνδυάσαμε εικόνες, παίξαμε με τις σκιές και τα χρώματα.

Ο κ. Κουκλάκης μας διδάσκει την τέχνη του Photoshop

Τη διαμόρφωση στον υπολογιστή της σελίδας ακολουθεί το μοντάζ. Την τέχνη του μοντάζ γνωρίσαμε από τον κύριο Συγλέτα Γιάννη, υπεύθυνο μοντάζ. Κατά το μοντάζ τυπώνεται η σελίδα, ξακρίζονται τα τμήματα που δεν χρειάζονται, κολλάται η μία όψη πίσω από την άλλη, καθώς αρχικά η σελίδα τυπώνεται σε μία όψη, και το πρώτο αντίτυπο δημιουργείται. Το αντίτυπο αυτό ελέγχεται για τυχόν λάθη και εγκρίνεται από τον πελάτη. Το εγκεκριμένο έντυπο στέλνεται στο τυπογραφείο οπότε ξεκινά το δεύτερο στάδιο, αυτό της εκτύπωσης σε μερικές εκατοντάδες ή και χιλιάδες αντίτυπα.

Με υπομονή και απλά λόγια οι υπεύθυνοι αφιέρωσαν πάνω από δύο ώρες προκειμένου να μας εισαγάγουν στον κόσμο του εντύπου και να μοιραστούν μαζί μας όλα τα μυστικά. Μπορεί να μην γίναμε ειδήμονες κατανοήσαμε, ωστόσο, σε βάθος κάποια τεχνικά ζητήματα. Ειδικότερα, μάθαμε

  • ότι οι σελίδες ενός εντύπου οφείλουν να είναι πολλαπλάσια του 8 γιατί το χαρτί όταν διπλώνεται βγαίνει σε 8σέλιδο,
  • ότι από την εποχή του Γουτεμβέργιου δεν έχουν αλλάξει πολλά θέματα όσον αφορά στην τυπογραφεία -έχουν αλλάξει μόνο τα μέσα-,
  • ότι υπάρχει μια απεριόριστη γκάμα χαρτιών εκτύπωσης και ότι η φωτεινότητα των χρωμάτων εξαρτάται, μεταξύ άλλων, και από την ποιότητα του χαρτιού.

Εξερευνώντας το χαρτί!

Επίσης, μας δόθηκε η ευκαιρία να κατανοήσουμε την ανάγκη σεβασμού των δικαιωμάτων κάθε πνευματικού δημιουργού, αυτού που δημιουργεί ένα λογισμικό πρόγραμμα, αυτού που δημιουργεί μια γραμματοσειρά, αυτού που έχει τραβήξει μία φωτογραφία και των αρνητικών συνεπειών της πειρατείας στον τομέα των γραφικών τεχνών και στην εργασιακή ζωή μας γενικότερα. Για πρώτη φορά, κάποιοι από εμάς, πληροφορηθήκαμε ότι και οι γραμματοσειρές έχουν πνευματικά δικαιώματα, καθώς και ότι ελάχιστοι τα αναγνωρίζουν και ακόμα πιο λίγοι τα σέβονται, με τραγικές συνέπειες για τον χώρο των γραφικών τεχνών και την αισθητική μας γενικότερα. Έτσι ενώ αρχικά δημιουργούνταν συνεχώς νέες γραμματοσειρές, το γεγονός ότι ο καθένας χρησιμοποιούσε αυτές χωρίς να αναγνωρίζει τα δικαιώματα των πνευματικών δημιουργών τους, είχε ως συνέπεια οι γραφίστες που σχεδίαζαν γραμματοσειρές ή μεταγλώττιζαν ξένες γραμματοσειρές να σταματήσουν. Αποτέλεσμα; Σήμερα να μην υπάρχουν πλέον νέες, «φρέσκιες» γραμματοσειρές και έτσι δεν υπάρχει η δυνατότητα να αλλάξει κάτι στη μορφή των εντύπων.

Τέλος ήρθαμε σε επαφή, γνωρίσαμε επαγγέλματα που εμπλέκονται στη διαδικασία της προεκτύπωσης και, γενικότερα, στον χώρο των γραφικών τεχνών, όπως ο γραφίστας, ο τεχνολόγος γραφικών τεχνών, ο ειδικός μοντάζ, ο επιμελητής. Μάθαμε τα θετικά και αρνητικά του κάθε κλάδου. Μα κυρίως καταλάβαμε ότι αν θέλεις να ασχοληθείς με αυτό τον χώρο οφείλεις, πέρα από τις σπουδές που θα σου παρέχουν το κατάλληλο θεωρητικό επίπεδο, να αγαπάς τον χώρο, να έχεις μεράκι, φαντασία, ταλέντο στο σχέδιο και, σε κάποιες περιπτώσεις, καλή γνώση γεωμετρίας και φυσικής! Και οι άνθρωποι της Βιβλιοσυνεργατικής αδιαφιλονίκητα τα διαθέτουν όλα αυτά!

Ευχαριστούμε θερμά τη Βιβλιοσυνεργατική για τη φιλοξενία που μας επιφύλαξε και τη μύηση μας στον κόσμο της τυπογραφίας. Ελπίζουμε σύντομα να καταφέρουμε να επισκεφθούμε και το εργοστάσιο λιθογραφίας στο Κορωπί προκειμένου να δούμε από κοντά τα τμήματα εκτύπωσης και μετεκτύπωσης.

Ματίνα Καρτσούνη, Ορνέλα Κοροβέση, Χριστίνα Τζαβέλλα



AnimeWatch

Μια στήλη για εμάς τους fan των Anime και των Manga

Tα Anime και τα Manga έχουν αποκτήσει τα τελευταία χρόνια μεγάλο κοινό στην χώρα μας. Αλλά τι είναι πραγματικά τα Anime; Πολλοί τα έχουν στο μυαλό τους ως ιαπωνικά καρτούν και δεν έχουν τελείως άδικο. Όμως τα anime είναι κάτι παραπάνω από αυτό. Eίναι κουλτούρα!

Αναδημοσίευση εικόνων  από AnimeWatch 

Τα anime και τα manga χωρίζονται σε δυο βασικές κατηγορίες, τα Shounen και τα Seinen .Τα Shounen απευθύνονται κυρίως σε άτομα έως 12 ετών, ενώ τα Seinen έχουν πιο «σοβαρό» περιεχόμενο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν σοβαρά Shounen. Mάλιστα, τα πιο γνωστά manga και anime είναι Shounen. Tα πιο γνωστα Shounen είναι τα One Piece, Naruto, Dragonball, Pokemon και Yu-Gi-Oh. Ναι, και τα Pokemon είναι anime, για όσους δεν το ήξεραν! Από Seinen έχουμε πιο γνωστά τα Berserk, Bleach και το καινούργιο φαινόμενο παγκοσμίως, Shingeki no Kyojin ή, αλλιώς, γνωστό και ως Attack On Titan.

Τώρα, αν είσαι νέος στον χώρο και θες να διαβάσεις κάτι καλό, προτείνω One Piece και Death Note, ενώ αν είσαι έμπειρος και ψάχνεις κάτι πιο άγνωστο, τότε καλό είναι να ψάξεις το Apocalypse no Toride. Aν πάλι είσαι οπτικός τύπος, ψάξε όλα όσα αναφέρθηκαν πάνω, και ΣΤΑΝΤΑΡ να αρχίσεις το Gintama, το καλύτερο κωμικό anime που έχω δει. Βέβαια, να είσαι προετοιμασμένος ότι τα anime πολλές φορές θα χρειαστεί να τα βλέπεις στα Ιαπωνικά με Αγγλικούς υπότιτλους, και ότι τα manga θα τα διαβάζεις μόνο στα αγγλικά, οπότε μάθε για να ξέρεις!


Μέχρι την επόμενη φορά, farewell my friends! 

Μάριος Μητροφάνης 

Υλοποιήθηκε από τη Webnode
Δημιουργήστε δωρεάν ιστοσελίδα! Αυτή η ιστοσελίδα δημιουργήθηκε με τη Webnode. Δημιουργήστε τη δική σας δωρεάν σήμερα! Ξεκινήστε